Όπως λεει και η Μανωλία η ζωή μας δ είναι τπτ άλλο από γεωμετρικά σχήματα...το θέμα είναι πότε κλείνει ένας κύκλος όταν απλά κάνεις μία μετακόμιση ή όταν φεύγεις μακρία (όχι και τόσο, θέλω να πιστεύω) από ανθρώπους που έχεις μοιραστεί τόσες και τόσες στιγμές μαζί τους...και όταν αυτοί θα συνεχίζουν αυτό που για σένα έχει τελειώσει, μήπως τότε τελικά κλείνει ο κύκλος όταν έσυ χάνεις πράγματα που μέχρι χθές ήταν η καθημερινότητα σου...όπως ένα παγωτό, μια βόλτα στην όμορφη Πάτρα τα ξεχειλωμένα μας άστεια, τα καψιματά μας, τα μεθύσια μας, οι αγκαλιές μας....και τόσα τόσα άλλα...
καινούργια ζωή πειράζει που δ θέλω...
1 σχόλιο:
εφούλα..να θες την καινούρια σου ζωή..ό,τι ζούμε καλό είναι!και ότι αφήνουμε πίσω επίσης καλό είναι και αυτό..σκέψου τον διαβήτη!σχηματίζεις ένα κύκλο..όμορφος ε?ο επόμενος κύκλος που θα ζωγραφίσεις μπορεί να είναι μέσα στον παλιό..ή στο ίδιο κέντρο σχηματισμένος..ή απλά να έχει κάποια κοινά σημεία..και να είσαι σίγουρη ότι όπου αποφασίσεις να τον ζωγραφίσεις.. εμείς θα είμαστε αυτά τα κοινά σημεια..
Δημοσίευση σχολίου