Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό

Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ'εκατό

'Eτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό

του νου τη βέργα

Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει

πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί

Πως κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί

γι' ανθρώπων έργα

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές

με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα

δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές

κι αποφάσισες να ζήσεις χωρίς εμένα

Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί

λες και βγήκε τ'ασανσέρ σ'ένα κελί

κι ένας το βλεπε το φως γι' ανατολή

κι άλλος για δύση

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν

να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν

σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν

του ανθρώπου η φύση

''ανθρώπων έργα"

υ.γ. δυσκόλη βραδιά..θα ερχόταν...αύριο είναι μία καινούργια μέρα (για να δούμε)