απαντηση στη φιλη μανωλια...

αισιοδοξια, αισιοδοξια, αισιοδοξια

αυτη ήταν η λεξή που σκέφτηκα διαβάζοντασ τη τελευταια σου αναρτηση....

μενουμε στσσιμοι μονο οταν το θελουμε εμεισ...

ολα αλλαζουν γυρω μασ αρκει να θελουμε να το δουμε...

εξαλλου η στασιμοτητα σε καποια πραγματα μονο στασιμο δ σε κρατα...

ενα απο αυτα είναι οι φιλοι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

πρεπει να εισαι ευγνομων για ολα αυτα που ζεισ...

υπαρχουν αλλοι που απλα τα ονειρευονται...

οσο για τα καλυτερα ασ ερθουν...αλλιωσ ασ προσπερασουν...

μη ξεχνασ εμεισ κανουμε τισ στιγμεσ μασ ξεχωριστεσ

αρκει να το θελουμε και να προσπαθουμε...

σφυριξε χαρουμενα μπορεισ

δεσ τη φωτεινη πλευρα τησ ζωησ...

Θα κατεβάσω απ' το ταβάνι σου τα αστέριακι

όλο τον κόσμο σου θ' αφήσω χτυπημένο

ξέρω στα λόγια μου ακονίζονται μαχαίρια

νιώθω να σφίγγουν την ζωή μου κρύα χέρια

και με το θάρρος μου απ' τα γόνατα κομμένο.

Όμως απόψε πρέπει να τα καταφέρω

δεν έχω δύναμη τα πόδια μου να πάρω

μακάρι να 'τανε κάπως αλλιώς δεν ξέρω

μακάρι να 'τανε και πάλι να σε θέλω

και να σου πω: "σήκω μαζί μου θα σε πάρω"

Δεν ξέρω ποιόν παλεύω να νικήσω

φτάνω στην πόρτα και ζυγίζω την ζωή μου

νοιώθω τα μάτια σου να με τραβάνε πίσω

να μ' αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω

σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί μου

Βγαίνω στο δρόμο και σκουπίζω τα αίματά σου

κι όσα σου είπα δεν μπορώ να τα πιστέψω

"να μην ξεχάσεις να πιαστείς απ' τα όνειρά σου"

"να μην φοβάσαι η ζωή είναι μπροστά σου

"πόσες βλακείες είπα για να ξεμπερδέψω

Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω

''νιώθω τα μάτια σου να με κρατανε πισω''